επιληκώ

ἐπιληκῶ, -έω (Α)

επιδοκιμάζω με φωνές, επικροτώ («ὠρχείσθην δὴ ἔπειτα... κοῡροι δ’ ἐπελήκεον ἄλλοι» — έπειτα χόρεψαν αυτοί οι δυο και οι άλλοι νέοι κρατούσαν το ρυθμό με φωνές, Ομ. Οδ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ληκώ «κραυγάζω»].